بعضی معجزات علمی قران

کتابی که 1400 سال قبل ادعای از طرف خدا بودن را داشت. هرگاه چیزی از طرف خالق این عالم باشد علامت هایی را هم با خود دارد. علامت هایی که فوق سیطره بشریت در قدرت یا علم یا هرچیز دیگر باشد. مثلا عیسی مرده را می آوردند جلویش . فردی که کاملا مرده و روح از بدنش جدا شده . زنده اش می کرد. در زمان عیسی پزشکی خیلی در اوج بود. بنابراین باید معجزه از جنس همان چیزی که در آن زمان مورد توجه عوام بود می بود. یعنی پزشکی. پس عیسی بیماران لاینحل آن زمان را هم شفا می داد. مثل کورمادرزاد یا پیس. در زمان موسی جادوگیری و سحر در اوج بود. کسانی بودند که توانایی های خارق العاده داشتند. می آمدند مردم را مثلا با درآوردن شکل مار می ترساندند. طناب هایی که شبیه مار عمل می کردند. موسی آمد ماری را نشانشان داد که نه فقط ادای مار را در می آورد بلکه خود مار بود. در شبی که خداوند با موسی سخن گفت و تبدیل عصا به اژدها را به او نشان داد مار اندازه چندان بزرگی نداشت با این حال موسی روش رو برگردوند و خواست که فرار کنه که در قرآن این فرار موسی اومده. خداوند می فرماید برگرد و با خیال آسوده اون رو بگیر میشه حالت اولش یعنی عصا. در  محفل و جلسه ی فرعون اندازه اش بزرگتر بود. خیلی بزرگتر و وحشتناک. در روز مقرر که مردم هم آمدند یک اژدهای غول پیکر و عظیم بود. که همه از جمله خود موسی هم فرار کردند. ماری که دیگر مارها و طناب ها را خورد. سحر و جادو. زمانی که سحر و جادو غالبیت داشت. در زمان محمد اما، زمانی بود که ادبیات و شعر در راس بود. اعراب در شعر گفتن بسیار حرفه ای و ماهر بودند. معانی را در ابیاتشان جا می دادند.  

ما معجزات قرآن برای اثبات خودش به عنوان کتاب آسمانی از طرف خدا: 

(اول بگم که خیلی زیادند هرچه یادم آمد می نویسم بعدا هم کاملش می کنم.) 

یکم: در زمان پیامبر،‌جنگ ایران و روم صورت پذیرفت. ایرانیان دین خدایی نداشتند. اما رومیان مسیحی بودند. در قرآن: غلبت الروم ، فی ادنی الارض.  سوره روم را خودتان بگیرید جلویتان بخوانید. حتی قرآن تعداد سالهایی که بعدا روم پیروز می شود را ذکر می کند. فی بضع سنین. بضع یعنی زیر 10 سال. خوب ایران آنقددر قدرتمند بود که به قول خودمونی قشنگ دهن روم رو صاف کرد. خیلی از سرزمین هاش رو فتح کرد و شکست های سنگینی بر روم وارد کرد. حتی گنج های بادآورده از طریق دریا هم به آنها رسید. اما قرآن می فرماید روم شکست خورد. در سرزمین نزدیک. و آنها بعداز شکستشان غلبه می کنند. در عرض چند سال (زیر 10 سال) 

دوم: در سوره خورشید (شمس) ، والشمس و ضحها والقمر اذا تلها.  اینجا می فرماید ماه تابع خورشید است و از پس او بیاید. خوب این از پس آمدن یعنی چه؟ یک مقدمه است برای فهمیدن معنایی بزرگتر. در سوره ای دیگر:  هُوَ  

الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ  

السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ مَا خَلَقَ اللَّـهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ 

 لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ  

ضیاء چیزی است که از خودش نور بدهد ، اما برای قمر نمی فرماید . این صفت را فقط برای شمس به کار می گیرد. برای قمر صفت نور است. یعنی روشنایی.  (مردم نورماه را در قدیم از خودش می دانستند)

سوم: پیش بینی حرکات دیگر زمین غیر از حرکت وضعی و انتقالی. حدود بیست و چند حرکت برای قرآن جدیدا کشف کرده اند که حالتی شناور گونه به زمین می دهد. کلمه و آیه اش رو دقیقا یادم نیست. خودتون پیداش کنید.

چهارم: ذکر توسعه عالم بعد از مهبانگ یا BIGBANG. و اینکه در آخر تمام عالم مثل طوماری که بازش کرده ای ، در آخر تمام عالم را جمع می کنیم که الان هم در جهان این قضیه هست که کل عالم دوباره جمع می شود. احتمالا بخاطر جذب سیاهچاله ها.