زندگی نامه شهید والامقام داود صفایی نژاد

زندگینامه شهید داود صفائی نژاد

 دومین پسر مشهدی حسن در هفتم آذر 1329 در تهران بدنیا آمد.خانواده نام فرزند را داود نهادند.این نورسیده در دامن پدر و مادر مومن و در محیطی مذهبی رشد کرد. پس ازدوران ابتدایی در مدرسه راهنمایی بایندور منطقه نظام آباد مشغول به تحصیل شد. تقدیر الهی چنین بود که داود در دوران نوجوانی پدر را از دست بدهد ولی همت والای مادر مهربان و پاکدامن او برای سر و سامان دادن به زندگی خانواده بزرگترین پشتوانه برای آنها شده بود. لذا داود تا سال دوم راهنمایی بیشتر نتوانست ادامه تحصیل بدهد و مجبور شد در کارگاهی مشغول کار شود.

در سال 1347داود با فرارسیدن دوران سربازی خود را به ارتش معرفی نمود و پس از طی دوران آموزشی در تیپ هوابرد نیروهای مخصوص تکاور هنگ شیراز مشغول به خدمت سربازی شد.

پس از دوران سربازی کارگاه کوچک شیشه بری را بصورت مشترک با یکی از دوستان خود راه اندازی کرده و هزینه های زندگی خود را تامین می کرد.پس از مدتی ازدواج نمود و حاصل این زندگی مشترک دو دختر بود .شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی ره که در سال 56 و57 به اوج خود رسید .فرصت مناسبی بود برای اشخاصی مثل داود صفائی نژاد که سالها از بی عدالتی ها وظلم حاکمان وابسته به بیگانگان به ستوه آمده بودند بنابر این داود و بسیاری از دوستان و جوانان در راهپیمایی ها وتظاهرات علیه رژیم پهلوی شرکت میکردند. 

پخش اعلامیه و نوارهای سخنرانی حضرت امام در تهران و دربندسر وحتی شهرهای شمالی ایران با خطرات بسیاری همراه بود از جمله اقدامات شجاعانه این دلاور مرد بود که بدون هیچ هراسی آنرا انجام می داد.

پس از ورود امام خمینی ره به ایران وهدایت انقلاب از درون کشور حرکت انقلابی مردم با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد. به گونه ای که در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب بیشتر انقلابیون به فرمان امام به خانه های خود بر نمی گشتند و شبانه روز در ساماندهی راهپیمایی ها فعالیت میکردند  خانواده چند روزی از وضعیت داود خبری نداشتند مادر سراسیمه از اطرافیان میخواست تا خبری از داود برایش بیاورند. تا بعداز 48 ساعت غروب روز نوزدهم بهمن برای اطمینان دادن سلامتی خود به مادر و خانواده به منزل آمد. ودوباره قصد رفتن داشت.

اصرار مادر و خانواده برای ماندن بیشتر داود اثری نداشت .و بهمراه دوستان دیگر به مردم انقلابی پیوست دو شب از آخرین دیدار داود با خانواده گذشت واز او خبری نبود.نهضت اسلامی در 21 و22 بهمن به اوج خود رسید.و پادگانها یکی پس از دیگری به دست جوانان انقلابی تسخیر می شد . داود و چند نفر از دوستان خود برای تسخیر پادگان عشرت آباد رفته بودند به گفته یکی از دوستان نزدیک داود آخرین باری که اورا دیدم با کوکتل مولوتف به سمت یکی از ساختمانهای پادگان حرکت می کرد بعد صدای یک انفجار شدید را شنیدم و دیگر از داود خبری نشد.

شهید داود در حالی با شهادت بدیدار حق شتافت که در انتظار تولد دومین فرزند خود بود که هیچگاه برای او میسر نشد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی خانواده های زیادی به جستجوی عزیزان خود که چند روزی از آنها خبری نداشتند پرداختند خانواده شهید داود نیز بیمارستانها،کلانتریها. سردخانه ها را گشتند  ولی هیچ خبری از داود نیافتند و آخرین  جایی که رفتند و با پرس و جو به دفتری رسیدند که در آن مدارک  شهدایی که بدون شناسایی دفن شده اند  نگهداری میکردند با بررسی حجم زیادی از اسناد گواهی نامه و کارت پایان خدمت داود را درمیان آن اسناد پیدا کردند پس از آن مسئولین بهشت زهرا با احراز هویت خانوادگی آنها با شهید داود مزار این مجاهد فی سبیل ا... که در گمنامی به شهادت رسید ودر گمنامی هم دفن شد پیدا کردند تاریخ شهادت او را 22 بهمن سال 57 و محل شهادت او را پادگان عشرت آباد تهران اعلام کردند . روحش شاد ویادش گرامی باد

منبع:کتاب سو

@shahedan_shahr